Kyokushin
Karate z japońskiego oznacza pusta dłoń (kara – pusta, te – dłoń).
Kyokushin jest nazwą stylu karate bazującego na najskuteczniejszych elementach technicznych w naukowej metodyce treningów wzbogacanych o ćwiczenia relaksowo-koncentrujące Zen wraz z etykietą i elementami filozofii Zen.
Kyoku znaczy ostateczny, zasadniczy lub podstawowy
Shin to prawda lub rzeczywistość
Kai znaczy przyłączyć się, wziąć udział
Symbolem Karate Kyokushinkai jest Kanku , które bierze swój początek z kanku kata . W tym kata ręce wznoszą się ku górze do pozycji, gdy przy otwartych dłoniach i odwiedzionych kciukach opuszki palców wskazujących i kciuków stykają się. Tak właśnie powstaje powyższy symbol.
Ostre wierzchołki – palce wyobrażają skrajność, szczyt czegoś. Szerokie odcinki – okolice nadgarstków oznaczają siłę, środek oznacza nieskończoność, głębię. Symbol Kanku umieszczony w okręgu oznacza ciągłość i okrężny ruch.
W karate możemy mówić o niemal doskonałym, równomiernym rozwoju całego ciała . Jest to jeden z atutów tej sztuki. W czasie pracy nad poszczególnymi technikami istnieje konieczność równomiernego obciążenia obu stron ciała i nigdy nie stosuje się ćwiczeń obciążających tylko jedną kończynę.
W karate nie ma różnic między prawo czy lewostronnym osobnikiem. Największym zróżnicowaniem technik charakteryzują się kata czyli ćwiczenia formalne. Wykonanie kata zajmuje od 30 sek. do 1,5 minuty, ale jednocześnie intensywność ich jest tak duża, że wystarcza to za 5 – 15 minut normalnych ćwiczeń. Z upływem czasu ruchy praktykującego stają się coraz szybsze, trening bardziej intensywny, dzięki czemu wzrasta ogólna wytrzymałość i kondycja ćwiczącego.
Karate można ćwiczyć w dowolnym miejscu i o każdej porze. Kolejna zaleta to możliwość uprawiania karate przez wszystkich niezależnie od wieku, ponieważ każdy indywidualnie przystosowuje się do ćwiczeń, zależnie od własnego poziomu cech motorycznych, bez obawy o zmęczenie czy przetrenowanie.
Technika karate budowana jest stopniowo w długim okresie czasu. Z punktu widzenia techniki istnieje takie zróżnicowanie w ruchach stóp i rąk, że każdy może dostosować je do własnych możliwości. Wpływ karate na rozwój fizyczny potwierdzają testy naukowe, a każdy z praktykujących już po krótkim okresie stwierdza u siebie poprawę gibkości, siły, szybkości w porównaniu z okresem poprzedzającym rozpoczęcie zajęć.
Spośród niektórych ćwiczeń praktykowanych w karate na uwagę zasługują ćwiczenia oddechowe (ibuki, nogare) poprawiające koordynację ruchową, wydolność, usprawniające tłocznię brzuszną. Są to najlepsze dowody na rolę karate w utrzymaniu dobrej kondycji fizycznej przez całe życie.
Gdyby karate ująć jako całość, złożyłyby się nań trzy nierozłączne, nawzajem przenikające się elementy: kihon, kata, kumite. Kihon to trening technik podstawowych. Podobnie jak dom buduje się od fundamentów, nie zaś od komina, tak w karate, aby przejść do walki, która jest szczytem umiejętności, trzeba najpierw poznać techniki podstawowe. Mówi się, że sercem karate jest walka, zaś sercem walki – kihon, czyli techniki podstawowe. Dygresja ta jest konieczna jeśli zważyć, że większość adeptów rozpoczynających treningi karate oczekuje na pierwszych zajęciach ćwiczeń walki z przeciwnikiem, zaś mozolnie powtarzające się ćwiczenia pchnięć, bloków, czy kopnięć, wykonywanych w jednej statycznej postawie, uważa za zło konieczne. Kata to z góry przygotowane formy demonstrowania obrony, ataku i kontrataku.
Kihon i kata, dzięki swojemu uniwersalizmowi, mają służyć naszemu nadrzędnemu celowi jakim jest walka (kumie), czyli sprawdzanie swoich umiejętności podczas konfrontacji z realnym przeciwnikiem.
Ale karate to nie tylko ćwiczenia fizyczne. To także coś więcej, gdyż kodeks samurajski Bushido pozostawił niezatarte piętno na współczesnej sztuce karate kyokushin. Jednocześnie nakreślił główne cele etyczne tej sztuki walki, sprawiając , iż stała się ona fascynująca dla milionów ludzi na świecie. Karate nie służy bowiem – jak niektórzy usiłują przedstawić – szerzeniu brutalności i agresji. Jest ono metodą osiągania wewnętrznej harmonii przejawiającej się w stabilności psychicznej, pewności siebie i spokoju.
Oyama twierdził, że o ile rozwój fizyczny jest początkiem karate, o tyle rozwój duchowy jest jego celem ostatecznym. Staje się więc jasne, że sztuka walki nie jest ani sportem, ani stricte sztuką militarną. Jej aspiracje sięgają znacznie wyżej i może sztuka karate wydaje się tak bardzo tajemnicza. Faktem pozostaje to, że głębię prawdy o sztuce „pustej ręki” odkryją jedynie ci, którzy z uporem i konsekwencją będą poznawać jej duchowe i fizyczne tajniki. Karate jest przede wszystkim metodą doskonalącą psychikę, wyrabiającą silną wolę, kształtującą kulturę człowieka i hart ducha. Umiejętność walki jest w tym wszystkim efektem ubocznym. Zresztą walczyć potrafią tylko te osoby, które trenują karate przez wiele lat i są świadome, że prawdziwie potężną siłą człowieka jest moc duchowa.
Oyama wskazał drogę, którą należy podążać by zostać prawdziwym karateką. Gdy kiedykolwiek wstąpisz na drogę Budo, aby ją prawdziwie poznać i opanować, potrzebujesz 10 000 dni treningu. Jest to trudne, ale przynosi obfite owoce. Bądź zatem należycie i szczerze uprzejmy cały czas, bo karate zaczyna się i kończy na uprzejmości. Ciągle stawiaj sobie nowe wymagania. Każdą swą pracę wykonuj z należytym zaangażowaniem i uczciwością, gdyż siła bez sprawiedliwości to przemoc. Obserwuj siebie, gdyż wtedy pozyskasz mądrość do doskonalenia się, a każde egoistyczne żądze spalaj w łagodzących płomieniach ciężkiego treningu.
Twoja odwaga jest sprawą zasadniczą, ale musisz ją w sobie wyrobić byś mógł czerpać z tego satysfakcję.
Nieustannie pracuj nad sobą, a twój strach stanie się pewnością siebie. Naucz się godnie znosić porażki , gdyż prawdziwymi zwycięzcami są ci którzy zwyciężają w pojedynkach dnia codziennego. Nie zapominaj o zbawiennej roli nienagannych obyczajów, byś nie zagubił się w swoim egoizmie i bezmyślności. Nie możesz ignorować pozycji pieniądza, ale koniecznie wystrzegaj się przed przywiązaniem do nich. Przestrzegaj zasad przysięgi Dojo, gdyż wtedy masz szanse stać się prawdziwie wartościowym i szanowanym człowiekiem.
Opracowane na podstawie Pracy Magisterskiej Marcina Sieradzkiego pt. Powstanie i działalność Bielańskiego Klubu Karate Kyokushin (BKKK) w latach 1992 – 2005.
